Staw wewnątrz parku~

Znudzona kopnęła jakiś kamień ,który leżał na ziemi, po chwili podniosła głowę i zobaczyła grupkę ludzi. Podniosła brew do góry i stanęła gdzieś z boku w sumie na razie nie wiedziała co się dzieję, ale wyglądało jakby się ktoś chciał być no na pierwszy rzut oka. Po chwili usłyszała psy zdziwiona weszła w bok, tak jakby  krzaki, zdziwiona zobaczyła chłopaka i jednego dziwnego psa. W sumie bez namyślunku wyjęła miecz i przecięła psa na pół, a raczej odrąbała mu głowę.-Nic ci nie jest ? Spytała cicho i kucnęła obok chłopaka wyglądał jakby się ich bał w sumie nie jest zdziwiona, na chwilę i dziewczynie stanęło serce.Schowała miecz do pochwy i wyjrzała lekko za krzaki mając nadzieję, że jej nie dostrzegą.

Trochę się zdziwiłem, gdy po chwili obok mnie pojawiła się jakaś dziewczyna w nietypowym stroju i w dodatku z mieczem w ręku. Zrobiła użytek ze swej broni i odcięła psu głowę. Widząc to zasłoniłem usta dłonią i pochyliłem się nad ziemną. Zaraz zwymiotuję... Uspokoiłem oddech i po chwili mi przeszło. Spojrzałem na nieznajomą, gdy ta zadała mi pytanie. Nasunąłem bardziej kaptur na twarz, by jej nie widziała i nie odpowiedziałem na zadane pytanie. I wtedy nagle poczułem, że ktoś albo coś ciągnie mnie za płaszcz. Obejrzałem się i zobaczyłem wielkiego tygrysa albinosa. Nim zdołałem zareagować zwierze wyciągnęło mnie i dziewczynę z krzaków. Próbowałem się wyszarpać, ale ręce miałem zajęte trzymaniem kaptura. Gdy tygrys mnie puścił i podszedł do czerwonowłosego chłopaka lekko odetchnąłem. Spojrzałem na tą dwójkę, a zaraz potem na dziewczynę, która prawdopodobnie uratowała mi życie. Nie bardzo wiedziałem, o co właściwie chodzi i co się dzieje. I czym były te... psy? Raczej nie należały one do miłych domowych pupilków.

Ona sama ledwo schowała broń i chciała zobaczyć czy jest kroś więcej, ale nie minęla chwila a została ciągnięta przez jakieś dużę zwierze, czekaj to tygrys ?! Co tutaj się dzieje ? Kiedy zwierze nas w końcu puściło dziewczyna wstała i otrrzepała ciuchy. No to się doigrali Mruknęla co prawda co do psów to nie miała pojęcia ,bo nie są jej na 100%, ale ktoś je musiał przywołać, albo stworzyć. Coś tu będzie z magii,ale jakiej ? Na pewno zakazanej, albo nie.. dziewczyna miała chwilowy mętlik w głowie i nie wiedziała co się dzieje.-Dobra czego chcecie ?Spytała wkońcu twardym i nawet surowym tonem.

Nie spuszczała nieznajomych z oczy nawet na chwilę. Szczególną uwagą raczyła, podejrzaną, zakapturzoną postać. Słysząc nieprzyjemny ton dziewczyny zawarczała ukazując wielkie, tygrysie zębiska. To ona i ten kapturek byli podejrzani więc to Masato i ona mieli prawo zadać takie pytanie. Nie byli zwykłymi ludźmi i ona doskonale to czuła. Od zakapturzonego czuła silną woń zwierzęcia...gada dokładniej, a więc zbliżyła się i dokładnie obwąchała go, tak nie myliła się. Niestety w tej postaci nie mogła mówić, a więc odmieniła się. Zapomniała jednak o jednej, może nie malutkiej, wadzie, która towarzyszyła jej przy przemianach. Cicho pisnęła i zakryła się szybko tyle ile dała radę. Tak, tak dobrze zgadujecie, po każdej ''odmianie'' nie pojawiały się na niej magicznie ubrania, pech, więc chcąc nie chcąc siedziała całkiem pozbawiona okrycia.

Dziewczya zirytowała się na słowa chlopaka denerowanie maga w tym momenci nie jest dobrym pomysłem. Zacisnęła ręce w pięść i nim cokolwiek powiedziała spojrzała na chłopaka i nie mniej zdziwiła się na widok jego łusek na ciele.-Słuchaj te psy niebyły moją robotą anie jego . Palcem wskazała Sukeru.Wiem ,że powinnam mówić za siebie, ale on się bał tych psów, a ktoś kto je przywołał był by raczej w ukryciu Mimo spokojnego głosu wokół ciała dziewczyny zaiskrzyło w dosłownym sensie, małe iskry otaczały całe ciało zależnie od jej humoru ogień się pojawia,a teraz była zła i zirytowana jednocześnie zachowaniem chłopaka. Musiała wziąć dwa głębsze oddechy.-Spokojnie nic się nie dzieje. Powiedziała na głos po czym zamknęła na chwile oczy by się skupić, po chwili otworzyła je i spojrzała na tą dwójkę nieznajomych co prawda kątem oka zerkała na nieznajomego ,który miał skórę pokryte łuskami.

Spojrzała na chłopaka kiedy ten podał jej swój płaszcz. Nie była jakoś specjalnie zdziwiona jego wyglądem, czego to ona w życiu nie widziała.
-Wąż- powiedziała jakby automatycznie, ale zaraz opamiętała się i podniosła zakrywając płaszczem.
-Dziękuję- powiedziała i ukłoniła się jak to miała w zwyczaju. Nie spodobały jej się te iskierki, które pojawiły się wokół dziewczyny. Nie chciałaby mieć problemów z magiem, z jednym kiedyś się zmierzyła i nie skończyło się to dla niej kolorowo. Co do jednego miała pewność.
-Pół człowiek, pół zwierze...nie byłby w stanie stworzyć czy wskrzesić umarłych zwierząt, prędzej była to robota jakiegoś dość potężnego maga...lub nieumarłego. Zaklęcia wskrzeszenia to pikuś dla wcześniej wymienionej dwójki- stwierdziła i jeszcze raz zerknęła w miejsce, z którego przybiegły wcześniej psy. Kto mógł je tworzyć? I czemu były takie agresywne? To pytania, które teraz pojawiały się w jej głowie. Wskrzeszone zwierzęta zwykle nie wykazują się agresją, chyba, że ich ''stwórca'' im każe.

A dziewczyna była spokojna, a raczej próbowała widocznie chłopak jej nie wierzył ,a w dodatku się uśmiechnął jakoś dziwnie, po chwili spojrzała na dziewczynę i podniosła brew do góry.-tak koleżanko sama doszłam do tego ,że ten tu palcem wskazała Sukneru.-jest pół wężem Powiedziała podirytowana, kiedy chłopak zaczął coś pisać zdziwiła się i lekko skrzywiła widząc,że pisze krwią.-Dobra to nie my ich wskrzeszaliśmy, a na pewno nie ja mimo ,ze jestem magiem i znam zaklęcia wskrzeszające Mruknęła cicho. Po tych słowach podeszła bez pytania do chłopaka węża ujęła jego dłoń i uleczyła jego palec z którego leciała krew.-Proszę Powiedziała łagodnie po czym lekko się uśmiechnęła i odsunęła ręce, zrobiła krok do tyłu i spojrzała na tą dwójkę marszcząc brwi.

- Racja, hybrydy nie mają takich zdolności... - powiedział w zamyślemiu. - Raczej kierowałbym podejrzenia ku jakiemyś nieumarłemu. Gdyby mag użył zaklęcia ożywienia ofiara raczej wyglądałaby normalnie, a ciało by się nie rozkładało. - Masato nie spuszczał wzroku z chłopca, który kierował się ku ławce. Gdy zobaczył napisany jego krwią napis przytaknął. Jest niemy. Zaciekawiło go, czy taki się urodził, czy z jakiegoś powodu stracił głos. A nie ważne...
- No cóż widzę, że ta rozmowa traci już swój sens - wywnioskował z westchnieniem. Spadam stąd, zaczynam się nudzić. Spojrzał jeszcze raz na Haruki i pozostałą dwójkę. Odwrócił się i bez słowa porzegnania zaczął iśc ku wyjściu z parku. Mógłby ich jeszcze kiedyś spotkać, ale oby w innych okolicznościach.
Postanowił, że przejdzie się po ulicznych zaułkach, kanałach itp. Do północy miał jeszcze parę godzin, a w tym czasie mógłby poobserwować okolicę. Może napotka więcej psów zombie. A jeśli będzie miał więcej szczęścia to spotka również ich stwórcę.

[z/t]

Stałem spokojnie słuchając, co oni mówią. Gdy brunetka podeszła do mnie i złapała za dłoń na początku lekko się zdziwiłem, po czym cofnąłem dłoń. Jakoś specjalnie nie zaskoczyło mnie, gdy rana po ugryziuniu zagoiła się. Jednak nie lubiłem, gdy ktoś mnie dotyka. Może inaczej: nie byłem do tego przyzwyczajony. Spojrzałem na czerwono włosego, gdy ten wyjawiał swoje myśli a propo stworzenia tych dziwnych psów. Nagle uświadomiłem sobie jeden fakt: skoro oddałem płaszcz tamtej dziewczynie to sam nie będę mógł w nim wrócić. Będę musiał zachować ostrożność i przemieszczać się zaułkami. Pogłaskałem Midoriego. Patrzyłem jak czerwono włosy odchodzi i stwierdziłem, że sam powinienem już iść. Posłałem dziewczynom lekki uśmiech; wydawało mi się po prostu, że tak wypada i zacząłem się oddalać bacznie się przy tym rozglądając.

Z/t