Okolica wokół strumyka

Przez las płynie niewielki strumyk. Ma półtora metra głębokości i dwa metry szerokości. Woda w nim jest zawsze chłodna, bez względu na pogodę. Wygląda dość niepozornie, jednak pamiętajcie: cicha woda brzegi rwie.

Głaskałaś zwierzę jeszcze przez chwilę, gdy usłyszałaś głośny dźwięk strzałów. Sarna podniosła głowę, szybko się rozejrzała i uciekła wgłąb lasu. Spojrzałaś w kierunku skąd dochodził strzał. Od razu wiedziałaś, że są to myśliwi, którzy polują na dzikie, niewinne i bezbronne zwierzęta takie jak sarny, jelenie, łosie. Nie podobało ci się to. W końcu ktoś wyłonił się z lasu. Top byli oni. Dwaj starsi mężczyźni z długimi strzelbami. Jeden z nich trzymał na plecach nie żywą już łanię.

Mężczyźni zauważyli cię prawie od razu. Miałaś nadzieję, że przejdziesz obok nich bez żadnego problemu i będziesz mogła pójść swoją drogę, jednak tak się nie stało. Kłusownicy szepnęli coś do siebie, po czym zwrócili się do Ciebie:
- Co taka młoda panna robi sama w lesie? - powiedział jeden. Na oko miał około 45 lat, jego kiedyś brązowe włosy zaczynały siwieć, a twarz okalały zmarszczki. - Nie wiesz, że mieszkają tu groźne zwierzęta takie jak wilki, czy dziki?
Nie odpowiedziałaś na jego pytanie, nawet na niego nie spojrzałaś. Nie chciałaś kłopotów.
- Poczekaj chwilę - powiedział nagle drugi, parę lat młodszy od poprzedniego, mężczyzna. Zatrzymałaś się, jednak nie odwróciłaś. - Nie możesz teraz ot tak odejść. Widziałaś nas. Mogłabyś komuś coś powiedzieć, a wiesz... to, co tu robimy, nie jest do końca legalne - dodał przesuwając dłonią po swojej strzeblie. - Jak myślisz, Shingo? - zwrócił się do towarzysza, a ten uśmiechnął się wrednie.

Na twoje słowa mężczyźni wymiejili sie spojrzeniammi. Ten młodszy podszedł bliżej ciebie.
- Cóż, nigdy nie wiadomo, czy byś to zrobiła. Może tak, może nie. - powiedział stając za tobą i prawie szepcząc ci do ucha.
- Wiesz jak dużo można zarobić na skórach zwierząt? - odezwał się Shingo. - Krocie. A my bardzo byśmy nie chcieli stracić tej "pracy". Tak więc, Bunta, co robimy? - zwrócił się do młodszego.
- Hmm, no nie wiem nie wiem - mamrotał. - Wiesz, że masz śliczną buźkę, mała? - spytał Ciebie dotykając dłonią twojego policzka. Zerknął na strzelbę Shingo. - Chyba nie mamy wyjścia...

Bunta poszedł za tobą i złapał cię za ramię przyciągając do siebie.
- Gdzie tak uciekasz? - zapytał po czym zacisnął uścisk. Shingo podszedł do was i przejechał swoją strzelbą po twoim policzku, aż do piersi trzymając rękę ciągle na spuście.
- Przed tym możemy się jeszcze zabawić - odparł ze złośliwm uśmiechem.

Mężczyźni uśmiechnęli się wrednie. Wtedy usłyszeliście dźwięk jakby... stukot kopyt. Bunta od razu cię puścił, a Shingo odsunął od Ciebie swoją strzelbę i cofnął się o krok.
- Strażnicy - wyszeptał Bunta. Jego towarzysz zaczął się bacznie rozglądać.
- Nie mów, że... - zaczął Shingo. - Cholera!
- Spadamy - rozkazał stanowczo Bunta.
Nim się zorientowałaś, o co dokładnie chodziło, napastników już nie było. Stukot był coraz głośniejszy, słyszałaś również głosy. Nie wiedziałaś dokładnie dlaczego, ale schowałaś się za drzewem, gdy tylko zobaczyłaś trzech strażników leśnych na koniach. Zwierzęta zatrzymały się na rozkaz ich właścicieli. Nastała chwila ciszy.
- Tu ich nie ma - usłyszałaś kobiecy głos. - Jedziemy dalej, panowie - powiedziała do towarzyszy i ruszyli dalej przez las.

Kiedy strażnicy odjechali wyszła zza drzewa i odetchnęła z ulgą.
-Ja to jednak mam głupie szczęście- powiedziała cicho sama do siebie i zobaczyła, że jest obserwowana przez orła. Spojrzała na niego i uśmiechnęła się ciepło.
- Co się stało malutki?- zbliżyła się do ptaka nie bojąc się go w ogóle. Dopiero teraz spostrzegła, że ptak jest ranny i nie może latać. Zerwała falban od swojej sukienki po czym zbliżyła się do drzewa, na którym siedział.
-Pozwolisz?- spytała i dopiero po chwili owinęła delikatnie skrzydło zwierzęcia. Bała się, że ci mężczyźni mogą tu wrócić i wtedy dobiją ranne zwierzę.
-Pójdziesz ze mną, okey?- uśmiechnęła się widząc, że ptak kiwa potwierdzająco głową. Wystawiła rękę i orzeł usiadł jej na przedramieniu. Postanowiła wyjść przez las aby nikt jej nie widział i orłem na ręku.

z.t